DE BILT – Professor Schuiling heeft in 1964 al een proefschrift opgesteld met de berekeningen van de CO2 opbrengsten. Dit was lang voordat de CO2 problematiek de media bereikte. Vandaag de dag pleit Schuiling nog steeds voor een bottom-up proces. “Iedereen een klein beetje. Want als we het aan de politiek over laten gebeurt er voorlopig niets”, aldus Schuiling.
Schuiling werd geboren in Arnhem maar woont al jaren in De Bilt. Na de middelbare school studeerde hij petrologie aan de universiteit. In 1961 promoveerde hij tot doctor. Hij begon zijn carrière als geoloog. Nadien was Schuiling werkzaam als onderzoeker aan de Universiteit van Utrecht. Vervolgens was hij een jaar werkzaam als NAVO research fellow aan de Universiteit van Princeton. In 1972 werd Schuiling benoemd tot hoogleraar geochemie en experimentele petrologie aan de Universiteit van Utrecht, een positie die hij tot 1997 vervulde. Inmiddels is Schuiling met pensioen. Dit betekent echter niet dat hij zich niet meer bekommert om de klimaatsverandering. Integendeel. Vandaag strooide hij samen met buurtgenoten olivijnkorrels uit over het grasveld bij het Sanderusplein in De Bilt. Schuiling wil met deze ‘klimaathappening’ aandacht vragen voor het mineraal olivijn. Om het milieu te ontlasten is CO2-reductie noodzakelijk. Er zijn natuurlijke stoffen die ons daarbij kunnen helpen. Olivijn is een mineraal, dat CO2 opneemt en omzet in zand, magnesium, bicarbonaat en ijzer.
De klimaatverandering wordt, zoals Schuiling in zijn openingstoespraak toelichtte, veroorzaakt doordat de mensheid in een paar honderd jaar alle fossiele brandstoffen (aardolie, steenkool, aardgas) opstoken die er honderden miljoenen jaren over gedaan hebben om zich te vormen. Door die verbranding wordt er heel veel CO2 uitgestoten, waardoor het CO2 gehalte van de atmosfeer stijgt en het klimaat verandert. Om dat te voorkomen moet je proberen om zoveel mogelijk CO2 af te vangen en op een veilige en duurzame manier op te slaan.
Schuiling beaamt dat hij zich al jaren ‘een roepende in de woestijn’ voelt. Niet zozeer bij zijn vakbroeders. Wel bij de overheid. Die vindt hij kortzichtig omdat zij zich beperkt tot het opvangen en onder de grond stoppen van de verbrandingsgassen uit kolencentrales. Volgens Schuiling is er wel degelijk een betaalbare en betrouwbare manier om de CO2 uitstoot te compenseren, op dezelfde manier waarop de natuur altijd een teveel aan CO2 in de atmosfeer heeft weggewerkt. Dat gaat via het proces van verwering van olivijn; het meest voorkomende mineraal op aarde. Het is een reactie van gesteenten met CO2 en water. Dat levert bicarbonaatoplossingen op (dan is CO2 dus geen broeikasgas meer). Die oplossingen gaan met de rivieren naar zee, en daar maken koralen, schelpen en plankton er kalkstenen en dolomieten van. “Dus als u in de Dolomieten wandelt, of langs de kliffen van Dover zeilt, dan staat u oog in oog met de veilige en duurzame opslagschuren van CO2 van de natuur”, aldus de professor in zijn pleidooi.
Schuiling pleit al jaren voor het gebruik van olivijnkorrels om het klimaat te herstellen. Om zijn missie extra kracht bij te zetten regelde Schuiling vandaag een grote zak olivijnkorrels om samen met buurtgenoten van jong tot oud dit vulkanisch mineraal uit te strooien over het grasveld bij het Sanderusplein en nodigde hij de pers uit om hierbij aanwezig te zijn. “Proeven aan de universiteit Wageningen hebben al bewezen dat het gras er beter van groeit. Natuurlijk is één zak olivijnkorrels niet genoeg om het klimaat te herstellen, maar we moeten ergens beginnen! Als genoeg Nederlanders dit voorbeeld volgen zal de regering in Den Haag ook wel eens wakker worden”, aldus Schuiling.
Bewaren
Bewaren
Bewaren