BILTHOVEN – Het gebeurt je niet elke dag dat er thuis een doos vol lekkers wordt afgeleverd. De marketeers van Leev – Vol Natuur (producent van bio producten) hadden mij uitverkoren om hun nieuwe ‘kleinste missie’ te testen. En die zat dus in deze verrassingsdoos. De focus van Leev ligt nu op het veroveren van kindermaagjes… en die markt is heeeeel groot. Slimme zet dus van Leev.
Koek en snoep hebben we natuurlijk per definitie niet nodig. Ze horen gewoonweg niet thuis in een gezond eetpatroon. Daar kan ik kort over zijn. Dus ik had die doos van Leev ook meteen aan de postbode terug kunnen geven, maar dat vind ik struisvogelpolitiek.
Er ligt gigantisch veel snoep in de supermarkten en we consumeren per persoon zo’n 30 kg snoep per jaar. Kinderen zijn grootverbruikers als je niet oppast. Ze gaan gewoon voor de bijl bij het proeven van iets zoets. Zoet smaakt nou eenmaal naar meer.
Daar kunnen ze overigens niets aan doen. Ze hebben het bij hun geboorte meegekregen. Moedermelk is namelijk ook licht zoet. En dat is wel fijn als je net op aarde komt: geen olijventapenade of bloemkool, maar zoete moedermelk.
Die smaakvoorkeur zit dus al in ons systeem ingebakken, en daarmee is al de kiem gelegd om een echte zoetekauw te worden. Maar hoera, we hebben ook een gezond stel hersens meegekregen.
Dat stelt ons in staat na te denken over onze keuzes, én die van onze kinderen. Kinderen snoepen nou eenmaal (en hun ouders ook). Dus als dan het licht voor koek op groen gaat, dan graag BIO, zonder chemische kunstjes. Die harde eis stel ik aan alle koekjes. Daarmee doorstaat het Leev pakket de eerste test, en wil ik best proeven.
Ik haal alle pakjes eruit (drinkpakjes, fruitwater, snoepveters en lollies (getver…) en een hele reeks koekjes. Lollies en snoepveters hebben voor mij geen link meer met natuur, dus die laat ik links liggen…
Mijn eerste smaaktest valt op een pakje Kinderboerderijkoekjes. De pakjes in deze reeks zijn identiek, met op elke verpakking een ander boerderijdier. Ik kies voor de koekjes met een scheel kijkend roze varkentje dat op het kartonkleurige papier prijkt. Even schiet de associatie ‘hier word je dik van’ door mijn hoofd, maar die laat ik snel weer los.
De koekjes zijn piepklein, bijna voor een poppenhuisje. De gedachte daarachter is vast en zeker dat je je peuter of kleuter niet meteen een enorme koek voorschotelt, maar gewoon een klein, bescheiden, lief koekje. “Je krijgt één koekje, schat”, hoor ik de mama’s en papa’s er al zuinigjes bij zeggen.
En zo knabbel ik snel mijn eerste koekje met minuscule chocostukjes weg. De smaak is goed, niet te zoet, en…hij smaakt naar meer. Dat is verontrustend. Nu gaat moeders voor de bijl. Ik eet normaal gesproken een enkel BIO speltkoekje bij de thee, maar nu knaag ik een handvol koekjes weg en voel me daar een beetje schuldig over. Zie je, zelfs ik kan me niet beheersen… hoe kun je dan van die kinderen verlangen dat ze niet gaan zeuren om een tweede en derde koekje???
Onze dochter (heel volwassen, heel verstandig, gezonde eter;)) laat ik ook eens kennismaken met de boerderijvriendjes. “Mmmmm, zegt ze, lekker hoor, niet te zoet en ze zien er schattig uit. Doe mij er nog maar een paar.”
Gaandeweg ons bijkletsmoment aan de grote tafel zie ik het koekjespakje slinken. Het varkentje lijkt ons uit te lachen…
En dan ineens zijn ze op…Oeps! Twee koekiemonsters kijken elkaar aan. Oh, dat is ook wat… Die smaaktest zullen we maar even onderbreken.
Ja, zie je wel, zo gaat dat met die ieniemienie niemendalletjes van koekjes. Voor je het weet heb je een onsje of wat weggewerkt, en daarmee te veel suiker binnen gekregen. Want ook bio rietsuiker, maismoutstroop, rijststroop, geconcentreerd appelsap, vanille aroma enz. worden in je lichaam omgezet in glucose, en dus kan een suikerpiek niet uitblijven.
Bio koekjes of niet, de suikerverslaving, met alle risico’s die daarbij horen (zoals diabetes), ligt altijd op de loer. En dat proberen we juist met z’n allen een halt toe te roepen.
Maar vooruit, het licht gaat op groen voor deze koekjes van Leev, mits alle papa’s en mama’s de sleutel van de koekjes-schatkist goed verstoppen. Misschien wel zó goed dat ze hem zelf ook niet zo makkelijk kunnen vinden…. Want anders staat er weer een nieuwe generatie obesitas-kindertjes op.
Prima, die koekjes van Leev, maar leef je dus niet al te wild uit. Een koekiemonster is zo geboren.;)
Sytske Scholze, Voedingsdeskundige